Λισαβόνα - Μια ερωτική ιστορια, ταξίδι και φαδο

Ίσως η πιο ρομαντική και γεμάτη νοσταλγία πόλη της Ευρώπης. Η πόλη των μεγάλων θαλασσοπόρων αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη από το πρώτο έως το τελευταίο λεπτό των εξερευνήσεων που θα πραγματοποιήσετε σε αυτήν. Χτισμένη στις εκβολές του μεγαλύτερου ποταμού της Ιβηρικής, του Τάγου, διαθέτει είκοσι αιώνες Ιστορίας αλλά και σύγχρονη ψυχή, συνδυάζοντας την κοσμοπολίτικη ζωντάνια σύγχρονης μεγαλούπολης με μια παλιομοδίτικη αύρα. Για να τη ζήσετε όπως της ταιριάζει πρέπει να έχετε διάθεση για περπάτημα στις ανηφόρες και τις κατηφόρες των γραφικών συνοικιών Alfama και Mouraria, οι οποίες «γέννησαν» τα μελαγχολικά φάντο, και στο Bairro Alto, την καρδιά της Λισαβόνας, που σφύζει από ζωή.

ΜΙα μικρή Ερωτική , Βασιλική Ιστορία . (ΑΛΗΘΙΝΗ)

O Πέδρο είχε ενα δυστυχισμένο γάμο, μάυρο και θλιβερό, με μια νεαρή ευγενικής καταγωγής απο την βασιλική οικογένεια της Καστέλα την Κοστανζ. 

Σύντομα ερωτεύθηκε με μια όμορφη υπηρέτρια την Ινες και η κατάσταση ξέφυγε λίγο. Ο Πέδρο φερόταν λές και δεν ήταν παντρεμένος και συναντούσε σε ρομαντικά μερη τν Ινες όπως οι κήποι Quinta das Lágrimas.

Οταν η νόμιμη σύζυγος Κοστανζα πέθανε το 1345 κατα τη διάρκεια της γέννας του Μελλοντικού Βασιλιά Φερδινανδου, ο Πεδρο και η Ινες άρχισαν να ζουν σαν πραγματικά παντρεμένοι πράγμα που ενόχλησε την κοινωνία και την Αυλή και τον πατέρα της Κοστανζα τον Βασιλιά της Πορτογαλίας Αλφόνσο IV. 

Παρόλη την κατακραυγή και την έλλειψη υποστήριξης απο φίλους και γνωστούς ο Πεδρο και η Ινες έζησαν μαζί 4 πολλά ευτυχισμένα χρόνια  και έκαναν 4 παιδιά. Ο πατέρας της Κοστάνζα όμως ο Αλφόνσο IV ένοιωθε να απειλείται οτι τα νόθα παιδιά θα έβαζαν σε κίνδυνο τη δυναστεία και το υιο,  πραγματικό διάδοχο που γεννήθηκε απο την Κοστανζ.

Φήμες τότε κυκλοφόρησαν οτι ο Πέδρο και η Ινές ήθελαν να δολοφονήσουν το νεαρό πρίγκηπα Φερδινάρδο..

Ο Αλφόνσο ο IV διέταξε να δολοφονηθεί η Ινες το Ιανουαριο του 1355 και η διαταγή εκτελέστηκε στη Quinta das Lágrimas έκει οπου συναντίοταν κάποτε κρυφά με τον Πέδρο!

Απο τότε ονομάστηκε η Πηγή των Δακρύων απο τα δάκρυα που έχυσε η Ινές και λέγεται οτι ακόμα και σήμερα φαίνεται το αίμα στους βράχους.

Ο Πέδρο ποτέ δεν ξέχασε και συγχώρησε τον πατέρα του που σκότωσε τον έρωτα της ζωής του και μόλις στέφθηκε βασιλιάς το 1357 συνέλαβε και εκτέλεσε τους δολοφόνους της Ινές, βγάζοντας την καρδιά τους.  Εγινε απο τότε γνωστός ως ο Πέδρο ο Σκληρός. Παντρεύτηκε κρυφά μεταθανατον την Ινές και επέβαλλε την αναγνωρισή της ως βασιλισσα της Πορτογαλίας. Σύμφωνα με το θρύλο έβαλε το νεκρό σώμα της Ινές με ενα στέμμα στο κεφάλι και εβαλε όλους τους ευγενείς να περάσουν και να της φιλήσουν το χέρι...

ΦΑΔΟ

Φάδο, που στα πορτογαλικά σημαίνει μοίρα ή πεπρωμένο, ονομάζεται ένα είδος μουσικής που εντοπίζεται τη δεκαετία του 1820 στην Πορτογαλία, σίγουρα όμως είχε παλαιότερες ρίζες. Η μουσική είναι μελαγχολική, το ίδιο κι οι στίχοι, που συχνά μιλούν για τη θάλασσα ή για τη ζωή των φτωχών. Η μουσική έχει σχέση με την πορτογαλική λέξη saudade, μια από τις δυσκολότερες λέξεις προς μετάφραση: είναι ένα είδος προσμονής, αλλά κι ένα μείγμα νοσταλγίας, λύπης, πόνου, ευτυχίας και αγάπης. 

Υπάρχουν δυο κύριες παραλλαγές της μουσικής φάδο, τα φάδο της Κόιμπρα, που είναι πιο εκλεπτυσμένα, και τα φάδο της Λισαβόνας, που είναι και τα δημοφιλέστερα.

Φάδο της Κοΐμπρα
Τα παραδοσιακά φάδο της Κοΐμπρα προέρχονται από τις ακαδημαϊκές παραδόσεις του πανεπιστημίου της πόλης. Τραγουδιούνται μόνο από άνδρες, οι οποίοι είναι γενικά ντυμένοι στα μαύρα, όπως κι οι μουσικοί, καθώς είναι το παραδοσιακό ακαδημαϊκό ένδυμα.

Φάδο της Λισαβόνας
Τραγουδιέται τόσο από άνδρες όσο και γυναίκες σε δημόσιους χώρους ή σε casas de fado, στα σπίτια του φάδο, ενώ είναι πιο χαρούμενο από τα φάδο της Κόιμπρα.

ΑΓΟΡΕΣ ΚΑΙ ΨΩΝΙΑ

Στη Λισαβόνα αξίζει να αγοράσετε πολύ καλόγουστα κεραμικά, πλακίδια με παλιά σχέδια, αριστοτεχνικές δαντέλες, εργόχειρα, διακοσμητικά με τον «γάλο»σύμβολο της πόλης, τα φημισμένα κρασιά, αλλά και πολύ καλές ποιοτικά πετσέτες.  Δοκιμάστε Πόρτο...

ΤΟΠΙΚΟ ΦΑΓΗΤΟ

Το πρωί στη Λισαβόνα ξεκινά με έναν μαύρο καφέ με πλούσια κρέμα που σερβίρεται σε μικρό φλιτζάνι-«ούμα μπίκα», που λένε οι ντόπιοι, δηλαδή μια γουλίτσα. Κάποιοι το συνοδεύουν με τα νοστιμότατα παστέις ντε νάτα, τα ταρτάκια σφολιάτας με γέμιση κρέμας, πασπαλισμένα με κανέλα και ζάχαρη άχνη, που είναι ένα εξαίρετο ελαφρύ γλυκό. Τα καλύτερα θα τα βρείτε στην Παστελερία Μπελέμ που έχει παράδοση από το 1837. Μην παραλείψετε να επισκεφθείτε και το αγαπημένο καφέ του διασημότερου πορτογάλου ποιητή του 20ού αιώνα Fernando Ρessoa «Cafe a Βrasileira» στη Rua Garrett. 

Παραδοσιακά η τοπική κουζίνα έχει βάση το ψάρι, ιδιαίτερα τον μπακαλιάρο, τα λαχανικά, τις ελιές και τα μυρωδικά. Θα απολαύσετε επίσης φρέσκα οστρακοειδή, κυρίως αστακούς και καβούρια, αλλά και τάπας, τους ισπανικούς μεζέδες που είναι πολύ δημοφιλείς.

Αξιοθέατα στη Λισαβόνα

•   Καθεδρικός ναός (Sé). Ο ναός χτίστηκε το 1150, 3 χρόνια μετά την άλωση της πόλης από τους σταυροφόρους με επικεφαλή τον βασιλιά Αλφόνσος Α΄ της Πορτογαλίας. Καταστράφηκε από τον μεγάλο σεισμό του 1755 και αναστηλώθηκε το 1930. Η νέα οικοδομή εγκαινιάστηκε τις 5 Μαΐου του 1940, επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης από τους μουσουλμάνους.
•   Κάστρο του Αγίου Γεωργίου (Castelo de São Jorge) 
•  Από τις 9πμ έως τις 6μμ. — Βρίσκεται στην κορυφή του λόφου της ιστορικής συνοικίας Alfama και προσφέρει την πιο όμορφη θέα στην πόλη και στο ποταμό Τάγο. Όπως απέδειξαν αρχαιολογικές έρευνες, ένα οχυρό στην κορυφή του λόφου υπήρξε από τα χρόνια των Φοινίκων και χρησιμοποιήθηκε αργότερα από τις ρωμαϊκές λεγεώνες και από τους Μαυριτανούς. Μετά την απελευθέρωση της πόλης από τους σταυροφόρους το κάστρο έγινε η βασιλική κατοικία των δυναστών του οίκου ντ'Αβίζ μέχρι το 15ο αιώνα και μετατράπηκε σε φυλακή στα μετέπειτα χρόνια της ισπανικής κυριαρχίας. Ερημώθηκε μετά τους σεισμούς του 1699 και του 1755. Η αναστήλωση του ξεκίνησε το 1940 και ολοκληρώθηκε στο τέλος του αιώνα. Οι επισκέπτες κατευθύνονται κυρίως στον πύργο του Οδυσσέα όπου υπάρχει ένα περισκόπιο που προβάλλει εικόνες της Λισαβόνα σε μια γιγαντιαία οθόνη. 
•   Πύργος του Μπελέμ (Torre de Belém) . Το ορόσημο της πόλης. Ο πύργος χτίστηκε το 1515 για να προστατέψει την είσοδο του λιμανιού της Λισαβόνα. Θεωρείται αριστούργημα του τοπικού στυλ «Μανουελίνο» και αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ 
•   Μονή των Ιερονυμιτών (Mosteiro dos Jerónimos), Praça do Império, Μεγάλο μοναστήρι που χρονολογείται από τον 16ο αιώνα. Χτίστηκε με διαταγή του βασιλιά Μανουέλ Ι για να τιμήσει την ανακάλυψη του θαλασσινού δρόμου προς την Ινδία από τον Βάσκο Ντε Γκάμα. Ο τάφος του θαλασσοπόρου βρίσκεται στην εκκλησία του μοναστηριού. Το 1389, ιερονυμίτες μοναχοί ανέλαβαν το μοναστήρι και το έκαναν κύρια οικία τους μέχρι στην διάλυση του τάγματος το 1833. Το 1983 η Μονή των Ιερονυμιτών έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την ΟΥΝΕΣΚΟ. Σήμερα στεγάζει τα 3 μουσεία που αναφέρονται παρακάτω: 
  •   Ναυτικό Μουσείο (Museu de Marinha).  
  •   Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (Museu Nacional de Arqueologia).  
•   Μνημείο των Ανακαλύψεων (Padrão dos Descobrimento), Avenida de Brasília, (Συνοικία Μπελέμ),  Από τις 10μμ μέχρι τις 5μμ.  
•   Πολιτιστικό Κέντρο Μπελέμ (Centro Cultural de Belém)
•   Συλλογή Μπεράρντο (Museu Coleção Berardo).
•   Μουσείο Calouste Gulbenkian, Avenida de Berna, 45A.  Πρόκειται για το σημαντικότερο μουσείο της Λισαβόνα. Ιδρύθηκε το 1955 και φέρνει το όνομα του Αρμένιου μεγιστάνα του πετρελαίου Calouste Sarkis Gulbenkian που κληροδότησε την συλλογή του στο πορτογαλικό κράτος.
•   Εθνικό Μουσείο (Museu Nacional de Arte Antiga), Rua das Janelas Verdes.
•   Μονή του Κάρμο (Convento do Carmo). Απομεινάρια της μονής και της εκκλησίας που ανήκαν στο τάγμα των Καρμηλιτών. Ο ναός χρονολογείται από το 14ο αιώνα. Καταστράφηκε από τον μεγάλο σεισμό του 1755 και δεν ξαναχτίστηκε. Τα επιβλητικά ερείπια δεσπόζουν την Κάτω πόλη από την κορυφή του λόφου Μπάριο Άλτο και προσφέρουν θαυμάσια θέα προς το κάστρο Αγίου Γεωργίου και το ποταμό Τάγο. 
•   Ενυδρείο (Oceanario de Lisboa), Esplanada Dom Carlos I. Είναι το μεγαλύτερο ενυδρείο στην Ευρώπη και φιλοξενεί πάνω από 25.000 ψάρια.
•   Εθνικό Μουσείο Azulejos, Rua da Madre de Deus, 4. Το μουσείο είναι αφιερωμένο στην τέχνη των «Αζουλέζου», στην ζωγραφική, δηλαδή, σε σμαλτωμένα κεραμικά πλακάκια. Η τέχνη αυτή είναι κληρονομία των Μαυριτανών που κατέκτησαν την Πορτογαλία στις αρχές του ένατου αιώνα μ.Χ. Το Μουσείο στεγάζεται στο ιστορικό μοναστήρι Μάντρε ντε Ντέους (16ος αιώνας) και καταγράφει την ιστορία της τέχνης των αζουλέζου με εκθέματα κατά χρονολογική σειρά από τα μαυριτανικά πλακίδια μέχρι αυτά του 20ου αιώνα. 

Δείτε 20 εκπληκτικά οργανωμένα ταξίδια για Πορτογαλία και Λισαβόνα που οργανώνει το ταξιδιωτικό γραφείο Xilouris  ακολουθώντας το σύνδεσμο η απλά καλέστε μας στο 2106450978.

Πακέτα για Πορτογαλία απο Xilouris Travel.